نسخه خطي ديگر همان قرن داراي تصويري خام اما روح انگيز است كه ما را با بازي موجود نزديك مي كند. [نياز به منبع] سه شكل معرفي مي شود و يك جك. كاسه بازيكن اول درست در جلوي جك استراحت كرده است. نفر دوم كاسه خود را تحويل داده و با يكي از آن انحرافات عجيب و غريب كه هنوز در سبزه هاي مدرن غير معمول نيست ، دنبال مي كند ، در حالي كه بازيكن اول ژست سركوبگرانه اي با دست خود گرفته است ، گويي مي خواهد كاسه را ترغيب كند تا جلوي خودش را بگيرد. بازيكن سوم مانند تحويل كاسه خود به تصوير كشيده شده است.
نسخه خطي قرن 14 ، كتاب دعاها ، در مجموعه Francis Douce در كتابخانه Bodleian در آكسفورد ، حاوي نقاشي اي است كه در آن دو نفر نشان داده شده است ، اما بدون هيچ نشانه اي كاسه مي شوند. اشتروت (ورزش و سرگرمي) بيان مي كند كه كاسه بازيكن اول ممكن است توسط بازيكن دوم به عنوان گونه اي جك در نظر گرفته شده باشد. اما در اين صورت مشخص نيست كه هدف بازيكن اول چه بوده است. در اين سه تصوير اوليه از اين سرگرمي شايان ذكر است كه هر بازيكن فقط يك كاسه دارد و نگرش در تحويل آن مانند پانصد يا ششصد سال پيش مانند امروز متفاوت بود. در حالت سوم ، او تقريباً ايستاده ايستاده است. در اولي ، او زانو زد ؛ در مرحله دوم ، او در نيمه راه بين حالت ايستاده و زانو زده خم مي شود.
اين بازي سرانجام تحت ممنوعيت پادشاه و مجلس قرار گرفت ، هر دو از اين ترس داشتند كه ممكن است تيراندازي با كمان را به خطر بياندازد ، كه در جنگ بسيار مهم است. اساسنامه هاي منع آن و ساير ورزش ها در دوره ادوارد سوم ، ريچارد دوم و ساير پادشاهان وضع شد. حتي وقتي كه با اختراع باروت و سلاح گرم ، كمان به عنوان سلاح جنگي از بين رفته بود ، اين منع ادامه يافت. بي اعتباري پيوستن به كوچه هاي بولينگ ، كه براي اولين بار در لندن در سال 1455 ايجاد شد ، احتمالاً تشويق قوانين سركوبگرانه بعدي بود ، زيرا بسياري از كوچه ها با ميخانه هايي كه توسط افراد حلق و حلزون بازي مي شدند متصل بودند.
قدرت محاسباتي مورد نياز محققان