ريختن پايانShed End در امتداد ضلع جنوبي زمين قرار دارد. در سال 1930 ، تراس جديدي در ضلع جنوبي براي تماشاگران ايستاده تر ساخته شد. در ابتدا به عنوان جاده Fulham Road End شناخته مي شد ، اما هواداران آن را به نام "The Shed" ملقب كردند و اين باعث شد كه باشگاه رسما نام خود را تغيير دهد. اين مكان به محبوب ترين نقطه براي بلندترين و سخت ترين پشتيباني تبديل شد ، تا اينكه تراس در سال 1994 تخريب شد ، زماني كه با توجه به گزارش تيلور پس از فاجعه هيلزبورو ، استاديوم هاي تمام صندلي طبق قانون به عنوان يك اقدام ايمني اجباري شدند. جايگاه نشسته كه جايگزين آن شده است هنوز به عنوان Shed End شناخته مي شود (به زير مراجعه كنيد).
غرفه جديد به موقع براي فصل 1997/98 افتتاح شد. همراه با پايه متيو هاردينگ ، منطقه اي از زمين است كه بسياري از طرفداران آواز در آن جمع مي شوند. منظره اي كه از سطح بالايي وجود دارد به عنوان يكي از بهترين ها در ورزشگاه شناخته مي شود. Shed همچنين شامل موزه صدمين سالگرد و يك ديوار يادبود است ، جايي كه خانواده هاي هواداران فقيد مي توانند يك يادبود دائمي از عزيزان خود را ترك كنند ، اين نشان دهنده حمايت ابدي آنها است. يك تكه بزرگ از ديوار اصلي پشت تراس Shed End هنوز ايستاده است و در امتداد ضلع جنوبي ورزشگاه اجرا مي شود. اخيراً با چراغ ها و تصاوير بزرگي از افسانه هاي چلسي تزئين شده است. از سال 2005 ، محل استقرار هواداران دور است. به آنها 3000 بليط به سمت شرق اختصاص داده شده است ، تقريباً نيمي از ظرفيت غرفه.
خاكستر پيتر اسگود در سال 2006 در زير نقطه پنالتي سقوط آرام گرفت. [25]
ايستاده غرب
ايستگاه غربدر سالهاي 1964–65 ، جايگاه غربي نشسته ساخته شد تا جاي تراس موجود در ضلع غربي را بگيرد. بيشتر غرفه غربي شامل افزايش صف از صندلي هاي چوبي نوك دار روي قاب هاي آهني بود ، اما صندلي هاي جلو كاملاً روي فرم هاي بتوني معروف به "نيمكت ها" بود. غرفه قديمي غرب در سال 1997 تخريب شد و جايگاه غربي آن جايگزين شد. اين داراي سه طبقه است ، علاوه بر يك رديف جعبه اجرايي كه طول پايه را كشيده است.